ΙΟΥΝΙΟΣ 1948 - Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΓΚΡΑΝ ΚΟΡΝΕ
Επιμέλεια Γιάννης Τερνιώτης
Στις 23 Ιουνίου 1948 ένας Ουλαμός ‘Κενταύρων’ της 11ης Ίλης Αρμάτων σε συνδιασμένη δράση μαζί με δύο Ουλαμούς τεθωρακισμένων του ΧΙ Συντάγματος Αναγνώρισης, πέτυχαν εξαιρετικά αποτελέσματα στο Γκραν Κορνέ ( Κορώνα ) στο Κιλκίς. Η περιοχή αυτή είναι μια ημι-ορεινή τοποθεσία αποτελούμενη απο τα υψώματα 260, 258, 285, 467 661 και 625 , εδαφική εξέχουσα επί της ελληνο-σερβικής μεθορίου και δυτικά της λίμνης Δοϊράνης. Οι αντάρτες είχαν επιλέξει το σημείο αυτό για την συγκέντρωση των εισερχομένων απο την Σερβία δυναμεών τους, τις οποίες στη συνέχεια προωθούσαν πρός περιοχές της Ανατολικής και Δυτικής Μακεδονίας. Για την άμυνα αυτής της στρατηγικής για αυτούς περιοχής , είχαν κατασκευάσει σειρά μικρών και μεγάλων οχυρώσεων και πολυβολείων . Σημαντικό είναι να αναφερθεί ακόμα , ότι τις θέσεις των ανταρτών κάλυπτε το πυροβολικό τους απο θέσεις εντός της Σερβίας. Απο εκεί μπορούσε να βάλλουν εκ του ασφαλούς και ανενόχλητα, αφού για τον Ελληνικό Στρατό απαγορεύονταν η ανταπόδοση πυρών πέραν των συνόρων !....
Στα μέσα Ιουνίου, εκτιμήθηκε ότι οι ανταρτικές δυνάμεις στην περιοχή αριθμούσαν 8 – 10 τάγματα. Με τις δυνάμεις αυτές εξαπέλυσαν επίθεση για την κατάληψη του Κιλκίς, προφανώς θεωρώντας ότι οι δυνάμεις του Ε.Σ είχαν αποσυρθεί απο την περιοχή για να συμμετάσχουν στις επιχειρήσεις του Γράμμου. Πράγματι, οι πληροφορίες των ανταρτών ήταν βάσιμες, αφού στην περιοχή είχε παραμείνει μόνο μια διλοχία της Εθνοφρουράς. Ομως αυτό που αγνοούσαν, ήταν ότι είχαν παραμείνει για ενισχυσή των Εθνοφρουρών ένας Ουλαμός αρμάτων ‘Κένταυρος’ της 11ης Ιλης με δκτή τον Υπιλάρχο Χριστόπουλο και δύο Ουλαμοί τεθωρακισμένων Marmon Herrington Mk IV και Μ8 Greyhound των Ανθυπιλάρχων Σωτηρόπουλου και Λεοντόπουλου, με υποστήριξη απο μία ημιομάδα της Ιλης Εφόδου του ΧΙ (9ου) Συντάγματος Αναγνώρισης.
Η πρώτη επίθεση των ανταρτών εκδηλώθηκε αιφνιδιαστικά με αποτέλεσμα την σταδιακή κάμψη της αντίστασης των Εθνοφρουρών. Σύντομα όμως οι επιτιθέμενοι βρέθηκαν μπροστά στα ΄Κένταυρος’ και τα τεθωρακισμένα οχήματα που έσπευσαν να επέμβουν. Παρά του ότι τα συνδιασμένα πυρά των πυροβόλων των 6 και 2 λιβρών, μαζί με τις ριπές πολυβόλων BESA και Browning αρμάτων και τεθωρακισμένων αποδεκάτισαν το πρώτο κύμα των ανταρτών, οι επιθέσεις τους επαναλήφθηκαν με λύσσα . Αυτή τη φορά οι επιτιθέμενοι ήταν εξοπλισμένοι με αντιαρματικούς εκτοξευτές , με τους οποίους προσπάθησαν να πλησιάσουν και να πλήξουν τους ‘Κενταύρους’ και τα υπόλοιπα τεθωρακισμένα. Και πάλι όμως απέτυχαν και αναγκάστηκαν να τραπούν σε άτακτη φυγή , αφήνοντας στο πεδίο της μάχης περισσότερους απο 100 νεκρούς ...Αυτή την φορά όμως οι ουλαμοί αρμάτων , τεθωρακισμένων και οι Εθνοφρουροί , πέρασαν σε αντεπίθεση καταδιώκοντας τους αντάρτες ακόμα και μέχρι τα πρώτα οχυρά τους επί της μεθορίου, καταστρέφοντας με τα πυρά τους αρκετά απο αυτά. Το Κιλκίς είχε σωθεί!
Πηγή: IΣΤΟΡΙΑ ΙΠΠΙΚΟΥ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΩΝ και δημοσίευση στο περιοδικό Ιππικού Τεθνων « ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» , τεύχος 1948 (Αρχείο Συνδέσμου Αποστράτων Αξιωματικών Ιππ. Τεθνων).
