Προτομή τοῦ Γρηγόριου Γουλιανοῦ στὴ γενέτειρά του, στὸν Παλαμὰ Καρδίτσας. (2022) Φωτογραφία ἀπὸ τὸ ἀρχεῖο τοῦ κ. Γεώργιου Γούσιου.
[...Εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ ὁ Γάλλος Στρατηγὸς Ζενὲν τηλεγραφεῖ δακρυσμένος στὴ Θεσσαλονίκη: Εἶδα ἀπὸ ἕνα ὁλόκληρο ἑλληνικὸ τάγμα νὰ μένουν πενήντα ἄνδρες ὄρθιοι. Τὰ τρία τέταρτα τῶν ἀξιωματικῶν εἶναι ἐκτὸς μάχης. Ἀλλὰ καὶ ὁ ἐπιτελὴς τῆς Μεραρχίας Συνταγματάρχης Κωνσταντῖνος Μαζαράκης, ἀνέφερε: Ἡ σημερινὴ μάχη πρὸς κατάληψιν τοῦ Ραβινὲ ἦτο ἀληθῶς ἐπική, ἄπαντες οἱ στρατιώται τῶν τριῶν συμμετασχόντων λόχων τοῦ 1ου Συν/τός μας, σχεδὸν ἐτραυματίσθησαν ἢ φονεύθησαν, ὁ ἡγήτωρ λοχαγὸς Γουλιανὸς Γρηγόριος ἐτραυματίσθη θανασίμως, δὶ ὁ καὶ ἐπρότεινα εἰς τὸν Μέραρχον νὰ τὸν προτείνη πρὸς προαγωγὴν πρὸ τοῦ θανάτου του ἴσως, ἄτε ἐπιδειξαμένου θρυλικὴν γεννναιότητα καὶ ἰκανότητα. Λόγω τῶν μεγάλων ἀπωλειῶν παρουσιάσθησαν πολλὰ κενὰ καὶ πρὸς τοῦτο παρακαλῶ, ὅπως ἐνεργήσητε ἀποστολὴν ἐνισχύσεων πρὸς συμπλήρωσιν τῶν μονάδων μας.] Περιοδικὸ «Τολμών», τχ.26 Ἀπρίλιος Μάιος Ἰούνιος 2008, ἄρθρο «Ἡ μάχη στὸ Ραβινὲ καὶ στοὺς πλησίον λόφους», Γαβριῆλ Ν. Συντομόρου.
Λοχαγὸς Γρηγόριος Γουλιανὸς ἀπὸ τὸν Παλαμὰ Καρδίτσας, πρωταγωνιστὴς στὴν κατάληψη τοῦ Ραβινέ
Γουλιανὸς Γρηγόριος (1882 - 1943). Στρατηγός.
Καταγόμενος ἀπὸ τὸν Παλαμᾶ Καρδίτσας. Ἕνας γενναῖος Γκαραγκούνης πολεμιστής, ποὺ δόξασε σὰν μόνιμος ἀξιωματικός, τὸν τιμημένο Ἑλληνικὸ Στρατό, στὸν Α΄ Βαλκανικὸ Πόλεμο τοῦ (1912-13), στὸν Β΄ Βαλκανικὸ Πόλεμο τοῦ (1913-14) καὶ στὸν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τοῦ (1914-18).
Μετὰ τὴν ἡρωϊκὴ μάχη τοῦ ὑψώματος Ραβινὲ τῆς Παιονίας Κιλκὶς καὶ τὸν βαρὺ τραυματισμό του, τὸν ἐπισκέφθηκε στὸ Στρατιωτικὸ Νοσοκομεῖο Θεσσαλονίκης, ὁ τότε Πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος, Ἐλευθέριος Βενιζέλος καὶ ἐπὶ λέξει, τοῦ εἶπε : << Σ΄εὐχαριστῶ, διότι μοῦ ἔδωσες ἐπιχειρήματα, διὰ νὰ μπορέσω νὰ ὑψώσω φωνήν, διὰ τὰ δίκαια τῆς Ἑλλάδος>>....
ΔΙΠΛΩΜΑ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΜΕΤΑΛΛΙΩΝ ΔΙΑΤΑΓΗ, ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
Ἀπονέμομεν εἰς τὸν Ταγματάρχην Πεζικοῦ ΓΟΥΛΙΑΝΟΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΝ καταγόμενον ἐκ Παλαμᾶ τοῦ Δήμου Τιτανίου, ἀναμνηστικὸν μετάλλιον: 1ον τῆς ἐκστρατείας κατὰ τῆς Τουρκίας (1912 – 13) ὡς μετασχόντα αὐτῆς καὶ τῶν μαχῶν Ἐλασσόνος, Σαρανταπόρου, Γιαννιτσῶν. 2ον τῆς ἐκστρατείας κατὰ τῆς Βουλγαρίας (1913) ὡς μετασχόντα αὐτῆς τῶν μάχην Λαχανᾶ. Ὁ εἰρημένος ἐτραυματίσθη εἰς τὴν μάχην τοῦ Λαχανᾶ 21-6-13.
[Πηγή: Μικτὴ Χορωδία Δήμου Παλαμᾶ Καρδίτσας]
«Τὸ Ραβινὲ κατελήφθη καὶ θὰ κρατηθῆ, μέχρις ὅτου καὶ ὁ τελευταῖος μας φονευθεῖ…»
(Λογαγὸς Γουλιανός, Ραβινὲ 1η Μαΐου 1917)
Σχετικά με τη μάχη του Ραβινέ διαβάστε στη δ/νση:
https://plagia-paionias.blogspot.com/2021/04/1-1917.html
